zondag 13 oktober 2013

Burn-out is "in"

Ik kom er hier niet altijd toe om te schrijven. Wegens "druk, druk, druk" weet-je-wel. Dat belet me niet regelmatig wat rond te lezen onder de blogs. En zo zie je vaak wel wat "rages" passeren. Zoals er momenteel heel wat bloggende dames zijn in een duidelijke "WW" periode. Als in Weight Watchers dus. De mood van de blog wordt dan duidelijk bepaald door de grote van het cijfertje achter de min. Het gaat zelfs tot serieuze dipjes als het cijfertje in de post niet achter een min maar begot achter een plus staat. Rare jongens, die meisjes. Nooit begrepen hoe gewichtsschommelingen dergelijke gemoedsstemmingen kunnen bewerkstelligen (maar hey, ik ben dan ook maar een vent). 

Maar we wijken af. Ik wou het hier even over een andere rage hebben: burn-out. Ik las vorige week, ik geloof dat het in het Standaard magazine was, een artikel van de hand van Lotte Debrouwere. Journaliste. 32 jaar. En een burn-out. Ook op een aantal blogs van dertigers kwamen de laatste maanden mensen er voor uit een dipje of depressie gehad te hebben. Het leek ook even een hype: depri geweest te zijn, hulp gezocht te hebben, gelukkig er bovenop gekomen en er dan voor uitkomen. Het leidt meestal tot bemoedigende reacties wegens moedig. Ergens verstaanbaar; immers door het bespreekbaar te maken, wordt een drempel naar beneden gehaald en zullen mensen sneller hulp zoeken. En dat kan je enkele toejuichen.



Nu om het met een cliché te stellen; het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn natuurlijk. In elk leven, in elke relatie zelfs, zal je ups and downs hebben. Liefst meer ups dan downs natuurlijk. Maar waar ik toch moest van slikken is de leeftijd. Dertigers die crashen???
Bij veertigers met een midlifecrisis zegt het woord het zelf. Je beseft ergens halverwege te zijn, je maakt een balans op en dat kan wel eens tegenvallen en lijden (de lange ij is moedwillig) tot een moment van stilstand.   Om er dan krampachtig uit te geraken. Maar dertigers begot! Dan ben je volop met het uitbouwen van je leven bezig, neen? Met kinderen? Met bouwen? Met huizen verbouwen?  Met jobmogelijkheden? Dan zou je verwachten nog vol verwachting te zitten. Neen?

"Druk, druk, druk". Hoe vaak krijg je dat niet te horen. Is het niet op het werk, dan wel thuis of met het sociale leven (shit maat wat is dat altijd met september). Leggen we onszelf teveel verwachtingen op (denk maar aan het WW standpunt hierboven). Het is een feit dat de werkdruk de vorige jaren steeds maar is toegenomen (dan u wel crisis - ook hier het werk van 4 door 2 sinds twee jaar). Met alle gesakker vandien. 

Misschien is dat het wel; en zeuren we met zijn allen teveel. Ik pleit schuldig. Kijk maar naar mijn vorige post. Eigenlijk komt dat neer op zagen. En ergernis is verloren energie. Misschien is dat het wel als de ergernis onder je vel kruipt en alle energie uit je lijf zuigt.


Maar verder met mij alles goed. En met u???

7 opmerkingen:

  1. Zondag de dertiende. Over die vraag ga ik niet nadenken, dat komt niet goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aha, nog een Brugse blogger :) !!

    Sterk betoog. Burnouts, je ziet ze vaker en vaker, en jonge mensen worden er inderdaad niet van gespaard. Als de druk op de ketel niet vermindert, staan ons epidemische gevolgen te wachten...

    Thomas Pannenkoek
    www.thomaspannenkoek.wordpress.com

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De pest er in dat het vandaag zo'n verschrikkelijke sombere regendag geworden is, maar een burn-out...nee gelukkig niet en ook geen WW-periode...!!
    Gezellige avond nog.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik heb er net een fantastisch weekendje opzitten met onze vriendenbende
    Van burn-out is hier geen sprake, en ik hoop dat ook zo te houden... ;-)

    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook hier geen burn-out, Storm, zelfs met een glimlach in de 'storm' gelopen vandaag... Als 't maar blijft duren...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. burn-out een rage, nee dat is iets dat je niet wil hebben wees daar maar zeker van!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel veel mensen willen te veel. We willen alles doen, alles weten, alles kunnen,... maar we hebben maar 24 u en we moeten daarnaast ook nog werken, voor de kinderen zorgen, het huishouden runnen...en ja ook nog op vakantie gaan. Een mens zou voor minder een burn-out hebben om daarna compleet "zen" eruit te komen.

    BeantwoordenVerwijderen