Internetstilte!

Ik had het moeten zien aankomen. Ik had de signalen moeten herkennen. Het opstarten begon steeds meer tijd in beslag te nemen. En af en toe zou je eigenlijk een backup moeten nemen. En plots start ie natuurlijk helemaal niet meer op.

De laptop is gecrashed! Grmmmmbl!!! De woorden die erop volgden, zijn niet voor publicatie vatbaar maar kunnen best onder de noemer krachttermen gerangschikt worden. Liefst voorzien van de nodige uitroeptekens. Je in eerste instantie het wereldrecord laptopslingeren verbeteren (de brievenbus van de overburen moet toch echt wel haalbaar zijn). Je wil het ter plaatse het effect bestuderen van de impact van zo'n kleinood tegen de muur. Hoe hoog zou je kunnen springen als je herhaaldelijk afzet op zo'n notebook? Die traptecniek van vroeger, zou die ook op zo'n toestel pakken?

Vervolgens kalmeer je wat. Je overschouwt het slagveld (want je hebt alle paperassen met één veeg van de bureau gemaaid). Je zet een stap dichter en onderzoekt het slachtoffer wat nauwkeuriger. Je begint wat van alles te proberen. Reboot. Opstarten. Herhaaldelijk aan en afzetten (de harde reboot). De pc tracht nog een backup te maken. Er komt weer hoop. Je probeert dat herhaalde keren (elke poging duurt wel een 30-40 min) tot het helemaal vastloopt.

Om 03u00 in de morgen begint enige berusting zich meester van je te maken (of het moet zijn dat het vermoeidheid was natuurlijk). Je laat het hoofd hangen en gooit de handdoek in de ring. Je kan niet anders dan je erbij neerleggen dat die foto's , artikelen en muziek van de laatste maanden weg zijn.

Gelukkig is er de computerkliniek....(de groothandel waar je de multimedia kocht is geen optie wegens de vrees het dagelijkse gebruiksvoorwerp enkele weken te moeten missen)

De laptop draait terug. Waarvoor de nodige dank. Bijna alle bestanden zijn gered (foto's, artikelen). Na een uurtje of 3-4 staan alle programma's er terug op.

Alleen de muziek is weg. Dat wordt dus flink wat rippen de volgende weken.